Οι διαστάσεις του στεγαστικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα και η πίεση που  ασκεί στην κοινωνία αναγκάζει τον κ. Μητσοτάκη σε συχνές δηλώσεις, παρεμβάσεις, εξαγγελίες μέτρων και προγραμμάτων προκειμένου να διαχειριστεί επικοινωνιακά το ζήτημα.

Ο κ. Μητσοτάκης στις δηλώσεις του δεν κάνει καμία αναφορά στους πλειστηριασμούς, στις βίαιες εξώσεις με αστυνομική συνδρομή ακόμη και συνταξιούχων, ηλικιωμένων και ΑμΕΑ συμπολιτών μας, στην παράδοση της ακίνητης περιουσίας στα funds και στα κοράκια των πλειστηριασμών.

Απουσιάζει η οποιαδήποτε αναφορά για την ανάγκη προστασίας της α΄ κατοικίας όπως και της αλλαγής του κοινωνικά ανάλγητου πτωχευτικού κώδικα που η κυβέρνηση του ψήφισε.

Η επίκληση στην πανευρωπαϊκή διάσταση του προβλήματος γίνεται για να κρυφτούν οι ευθύνες του ίδιου και της κυβέρνησής του ενώ δε γίνεται καμία αναφορά στους τρόπους με τους οποίους άλλες χώρες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και στα τολμηρά μέτρα που παίρνουν όπως για παράδειγμα στη διακοπή της golden visa ή στην αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας με προγράμματα ύψους δισεκατομμυρίων όταν η χώρα μας εντάσσει μόλις 200 εκ.

Η συχνή αναφορά από κυβερνητικά χείλη στην κοινωνική αντιπαροχή και την εμπλοκή ιδιωτών υποκρύπτει τον κίνδυνο παράδοσης της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου στα ιδιωτικά/εργολαβικά συμφέροντα.

Και στην περίπτωση του στεγαστικού ο κ. Μητσοτάκης επιλέγει μια επιδοματική πολιτική, η οποία αποδεικνύεται εντελώς ανίσχυρη να αντιμετωπίσει το διογκούμενο πρόβλημα καθώς οι ωφελούμενοι είναι λίγοι και τα ποσά που δίνονται πολύ μικρά.

Η αντιμετώπιση του στεγαστικού απαιτεί θεσμικές τομές και παρεμβάσεις όπως η δημιουργία δομών και εργαλείων που θα έχουν την ευθύνη για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή στεγαστικής πολιτικής, απαιτεί αύξηση των ποσών  και διεύρυνση των ωφελουμένων, απαιτεί έναν ολιστικό σχεδιασμό, πολιτική βούληση και ρηξικέλευθες κινήσεις στοιχεία που η σημερινή κυβέρνηση ούτε διαθέτει ούτε είναι διατεθειμένη να κάνει.

Αμετανόητος ο κύριος Μητσοτάκης σήμερα στη Βουλή στις δηλώσεις για το στεγαστικό πρόβλημα, για ακόμη μια αφορά απέδειξε ότι δεν έχει σκοπό να ασχοληθεί σοβαρά με ένα κοινωνικό πρόβλημα που έχει εξελιχθεί σε βραδυφλεγή βόμβα για την ελληνική κοινωνία και σε εφιάλτη για τους νέους στη χώρα μας.

9/2/2024

Είναι προφανές ότι είτε δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος, είτε δεν τον ενδιαφέρει, είτε και τα δύο.

Αγνοεί ότι σήμερα:

Το 85,1% των ηλικιών 18-29 ζει με τους γονείς του (+3% από 2020)

Το 19,6% των ηλικιών 15-29 βρίσκεται σε υλική &κοιν.στέρηση (2οι στην ΕΕ των 27)

Το 28% ηλικιών 15-29 έχει κόστος στέγασης >του 40% του διαθέσιμου εισοδήματος του (ΜΟ ΕΕ:10,2%)

Το 37% των νοικοκυριών καθυστερούν την πληρωμή είτε του στεγαστικού , είτε το ενοίκιο ή τους λογαριασμούς σπιτιού.   

1 στα 3 νοικοκυριά ξοδεύει πάνω από το 40% του εισοδήματός του σε νοίκι, δάνειο, ρεύμα, νερό, ψύξη, θέρμανση (στην Ευρώπη 1 στα 10), στις 22/12/2022

Αποκρύπτει ότι:

3 στους 4 ενδιαφερόμενους αποκλείστηκαν από το πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα «Σπίτι μου», ενώ μέχρι σήμερα ελάχιστα δάνεια έχουν εκταμιευθεί.

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που δεν διαθέτει Κοινωνική Κατοικία.

Η Ελλάδα είναι τελευταία μεταξύ των χωρών της Ε.Ε στη στεγαστική πολιτική, με λιγότερο από 1%.

Η Πορτογαλία κατέθεσε πρόταση για το στεγαστικό της πρόγραμμα στο ταμείο Ανάκαμψης αξίας 2076 φορές μεγαλύτερης από αυτήν της Ελλάδας και η Ισπανία 1000 φορές μεγαλύτερο.

Το δεύτερο τρίμηνο του 2023 η Ελλάδα ανέβηκε στην τρίτη θέση στον κόσμο, όσον αφορά στο ρυθμό αύξησης της τιμής των ακινήτων.

Την ίδια στιγμή τα ενοίκια έχουν φτάσει στα ύψη, καθιστώντας απαγορευτική οποιαδήποτε σκέψη για ενοικιαση κατοικίας από πολίτες με χαμηλά εισοδήματα.

Αποκάλυψε:

Ότι δεν έχει σκοπό να κάνει οτιδήποτε για την προστασία της πρώτης κατοικίας.

Ότι δεν προτίθεται να προβεί σε οποιαδήποτε ρύθμιση της βραχυχρόνιας μίσθωσης.

Ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι το Άγιο Δισκοπότηρο της πολιτικής του, ενώ τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα δεν τον απασχολούν.

Και τέλος ότι θα επιμείνει να μοιράζει ψίχουλα για την αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος, χωρίς να νοιάζεται για τις τεράστιες επιπτώσεις στο Δημογραφικό, στην επιδείνωση της ακραίας φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.

Ο κύριος Μητσοτάκης δεν έχει και δεν θέλει να έχει πολιτική στέγης, έχει μείνει πίσω σε μια ξεπερασμένη πολιτική.

Σήμερα όμως η Ελλάδα και η Ελληνική κοινωνία χρειάζονται επειγόντως ένα μεγάλο, γενναίο και συνεκτικό σχέδιο για την αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος, το οποίο θα περιλαμβάνει:

Την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν μετά από έντονα φαινόμενα(πυρκαγιές, πλημμύρες  κλπ).

Την άμεση αντιμετώπιση της αστεγίας του δρόμου.

Την άμεση και μεσοπρόθεσμη αντιμετώπιση των προβλημάτων στέγης που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια συμπολίτες μας, με σειρά μέτρων και πολιτικών.

Τη μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση με τη δημιουργία σοβαρού και επαρκούς αποθέματος κοινωνικής κατοικίας.

Για αυτό χρειάζονται συγκεκριμένες πολιτικές:

Επαναφορά της προστασίας της πρώτης κατοικίας.

Νέος πτωχευτικός κώδικας

Δημιουργία τράπεζας κοινωνικής στέγης

Δημιουργία ψηφιακών παρατηρητηρίων αποθέματος στέγης σε κάθε δήμο

Αντιμετώπιση/εξορθολογισμός πλαισίου λειτουργίας βραχυχρόνιας μίσθωσης

Για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης απαιτείται ένα αποτελεσματικό πλαίσιο, που θα περιλαμβάνει τη δημιουργία εργαλείων άσκησης στεγαστικής πολιτικής, τη μείωση των επιτοκίων στεγαστικών δανείων, τη δημιουργία Μητρώου και αποθέματος Κοινωνικής Κατοικίας, την προστασία της α΄ κατοικίας, την άμεση ανακατεύθυνση πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης και χρήση άλλων κονδυλίων της Ε.Ε., τις επιδοτήσεις για ρυθμιζόμενο ενοίκιο και μεταβατική κατοικία σε περίπτωση έξωσης και κατάσχεσης, τη ρύθμιση της αγοράς των βραχυχρόνιων μισθώσεων και των μισθώσεων για τον έλεγχο των στρεβλώσεων.

Η διαρκώς αυξανόμενη βία των ανηλίκων δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται μόνο με καταστολή και αστυνομικά μέτρα.

Ανησυχητικές διαστάσεις λαμβάνει η βία των ανηλίκων.

Ραγδαία αυξάνονται τα περιστατικά bullying στα σχολεία και ανεξέλεγκτης βίας μεταξύ ανηλίκων. Η δράση συμμοριών μεταξύ ανήλικων παιδιών τείνει να γίνει κανονικότητα με τα περιστατικά να είναι πλέον καθημερινά και όλο και πιο βίαια.

Κι αν η κυβέρνηση χαρακτηρίζει τη νεανική εγκληματικότητα ως ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα στην εποχή μας, ουδείς φαίνεται να λαμβάνει ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπισή της.

Η ενίσχυση της αστυνόμευσης, η αυστηροποίηση των ποινών δεν μπορεί να είναι η λύση.

Χρειάζεται να κατανοήσουμε τις βαθύτερες αιτίες της βίας μεταξύ ανηλίκων. Τις αιτίες που οπλίζουν το χέρι ενός 13χρονου με μαχαίρι.

Η οικονομική κρίση, ο εγκλεισμός, η συχνά ανεξέλεγκτη χρήση του διαδικτύου, η αυξανόμενη φτώχεια, η διεύρυνση των ανισοτήτων, η στεγαστική κρίση, η κρίση των θεσμών, δημιουργούν εύφορο έδαφος για την εκδήλωση ακραίων συμπεριφορών.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, απαιτείται ένα πλέγμα προστασίας και στήριξης του παιδιού και της οικογένειας.

Το bullying στα σχολεία, η παραβατικότητα μεταξύ ανηλίκων και η σύνδεση της οπαδικής βίας μεταξύ ανηλίκων είναι φαινόμενα που απαιτούν δραστικά μέτρα, αποτελεσματικές λύσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είχε ιδρύσει Κέντρα Στήριξης Οικογένειας και Παιδιού τα οποία όμως η κυβέρνηση της ΝΔ εγκατέλειψε.

Οι αναχρονιστικές πρακτικές της αστυνόμευσης στις οποίες στοχεύει η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν μπορούν να λύσουν ένα τόσο περίπλοκο πρόβλημα.

Χρειάζεται ένα κοινωνικό μοντέλο προστασίας των παιδιών στην κοινότητα μέσω νέων και ενισχυμένων κοινωνικών δομών και υπηρεσιών σε Δήμους, υπουργεία, δομές της Δικαιοσύνης, αστυνομία, με πρόληψη, σε επίπεδο οικογένειας, σχολείου και ευρύτερα της κοινωνίας. 

Ειδικά μέτρα στήριξης για παιδιά σε φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό με ιδιαίτερη έμφαση στα παιδιά με αναπηρία.

Η διαρκώς αυξανόμενη βία των ανηλίκων είναι ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας και διαρκώς κλιμακώνεται.

Απαιτούνται άμεσα μέτρα.

Σήμερα γιατί αφορά τη ζωή των παιδιών μας.

Πριν θρηνήσουμε κι άλλα θύματα.

Tο έγκλημα του 35χρονου στο Αιγάλεω που κακοποιούσε  άτομα με Αναπηρία και μάλιστα σε απευθείας μετάδοση και συνελήφθη προκαλεί φρίκη. Η τιμωρία πρέπει να είναι αυστηρή και παραδειγματική.

Αποδείχθηκε  μάλιστα για ακόμη μια φορά πόσο ευάλωτα είναι τα άτομα με νοητική υστέρηση σε κακοποίηση, πόσο απροστάτευτα.

Η Πολιτεία να ενσκήψει επιτέλους στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρια, να προστατεύσει τη ζωή τους, τα δικαιώματά τους, την αξιοπρέπειά τους.

Εξίσου τραγικό και αδιανόητο ότι θεατές πλήρωναν προκειμένου να παρακολουθήσουν σε απευθείας μετάδοση τις αποτρόπαιες αυτές πράξεις.

Αποδείχθηκε για ακόμη μία φορά η νοσηρότητα μέρους της κοινωνίας μας.

Και η επιτακτική ανάγκη να δράσουμε.

Ο ελέφαντας είναι στο δωμάτιο.