Αγωνιζόμαστε για ίσες ευκαιρίες, συμπερίληψη, ορατότητα, αξιοπρέπεια.
Προωθούμε συμπεριληπτικές πολιτικές, χτίζουμε Μαζί ισχυρό Κοινωνικό Κράτος
Η Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας είναι ημέρα δράσης αλλά και περισυλλογής.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για μια συμπεριληπτική και δίκαιη κοινωνία αν όλοι οι συνάνθρωποί μας δεν έχουν ίσα δικαιώματα, ίσες ευκαιρίες, ισότιμη πρόσβαση.
Η συμπερίληψη, η ορατότητα, η ευαισθητοποίηση δεν είναι αφηρημένες έννοιες.
Η Πολιτεία οφείλει να εγγυηθεί για τους συμπολίτες μας με αναπηρία, ισότητα, αλληλεγγύη, αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, καθολική συμπερίληψη στη σφαίρα της κοινωνικής οικονομικής παραγωγικής μορφωτικής και πολιτιστικής δραστηριότητας.
Σήμερα η πραγματικότητα για τους συμπολίτες μας με αναπηρία είναι σκληρή.
Το Κοινωνικό Κράτος απουσιάζει, η κυβέρνηση αδιαφορεί, η κοινωνία συμβιβάζεται με την ανισότητα.
Ας αναρωτηθούμε.
Κάνουμε όσα οφείλουμε για τους συμπολίτες μας με αναπηρία; Και ας αναλάβουμε δράση.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ένας στους έξι πολίτες στην ΕΕ αντιμετωπίζει κάποιο είδος αναπηρίας ενώ στη χώρα μας παρότι δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, υπολογίζονται σε περίπου 1 εκατομμύριο.
Δυστυχώς, τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι η αναπηρία, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός πάνε μαζί.
Σύμφωνα με τη Eurostat η Ελλάδα και η Βουλγαρία, είναι οι δύο χώρες της ΕΕ με το υψηλότερο ποσοστό ατόμων με αναπηρία που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες.
23,5% είναι οι ανεκπλήρωτες ανάγκες για τη διεξαγωγή ιατρικών εξετάσεων όταν ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στο 4%.
9 στους 10 συμπολίτες μας (ποσοστό 91,4%) με μερική ή σοβαρή αναπηρία στην Ελλάδα δυσκολεύονται να βγάλουν το μήνα την ώρα που ο μέσος όρος στις χώρες της ΕΕ είναι στο 53,5%.
Παρά τις μεγαλοστομίες της κυβέρνησης της ΝΔ, η πραγματικότητα αποδεικνύει πως οι ανάγκες των ανάπηρων συμπολιτών μας δεν είναι στις προτεραιότητές της.
Τα μέτρα που λαμβάνονται είναι αποσπασματικά ενώ ακόμη και για το πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα του «Προσωπικού Βοηθού» διαψεύστηκαν οι υψηλές προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν από την κυβέρνηση της ΝΔ καθώς αφορά πολύ μικρό αριθμό σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες.
Τα επιδόματα φτώχειας δεν αρκούν ούτε για τα βασικά.
Οι αποσπασματικές κινήσεις, οι επιδοματικές πολιτικές πείνας δεν λύνουν τα πολλά προβλήματα των συμπολιτών μας με αναπηρία ορατή ή αόρατη.
Διεκδικούμε ελεύθερη πρόσβαση σε υψηλού επιπέδου φροντίδα υγείας όλων, με την αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και τη στήριξη των ΑμεΑ και των οικογενειών τους σε όλα τα δυνατά επίπεδα: ως προς την εκπαίδευση, την φροντίδα και την αποκατάσταση, την κοινωνική και επαγγελματική, την παροχή ίσων ευκαιριών και την καταπολέμηση των διακρίσεων. Σεβασμό για τις εξελισσόμενες δυνατότητες των παιδιών με αναπηρίες και σεβασμό για το δικαίωμα των παιδιών με αναπηρίες να διαφυλάξουν την ταυτότητά τους.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι να αρθούν οι ανισότητες που βιώνουν οι συμπολίτες μας με αναπηρία και να διασφαλίσουμε αξιοπρεπή και ανεξάρτητη διαβίωση. Μαζί με το αναπηρικό κίνημα με σεβασμό στον Άνθρωπο.
Υπενθυμίζουμε στην Υπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας κ. Ζαχαράκη ότι:
Η Ελλάδα εξακολουθεί να καταγράφει ντροπιαστικές πρωτιές με το 26,1% του πληθυσμού , δηλαδή 2,65 εκ. συμπολιτών μας να ζει σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, η χώρα μας κατατάσσεται στην 4η χειρότερη θέση Πανευρωπαϊκά όσον αφορά στο ποσοστό των πολιτών που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού ενώ είναι 2η στην ευρωζώνη στην παιδική φτώχεια, με το 28,1% του παιδικού πληθυσμού να βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας-480.000 παιδιά φτωχά.
Την ίδια στιγμή, η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων καταλαμβάνει την προτελευταία θέση στην ΕΕ των 27, πάνω μόνο από τη Βουλγαρία ενώ η κυβέρνηση με το προσχέδιο προϋπολογισμού που κατέθεσε στη Βουλή ετοιμάζει νέα φοροεπιδρομή ύψους 2,5 δις ευρώ για να ροκανίσει ακόμη περισσότερο το εισόδημα του μέσου πολίτη.
Όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να ωραιοποιήσει την κατάσταση οι αριθμοί είναι αμείλικτοι.
Ενώ ο κ. Μητσοτάκης πανηγυρίζει για την πορεία της οικονομίας, τα δεδομένα της Eurostat για την αγοραστική δύναμη των πολιτών ανά περιφέρεια αποτυπώνουν την πραγματική εικόνα.
Οι Έλληνες ζουν -στην καλύτερη των περιπτώσεων- με το μισό της αγοραστικής δύναμης του μέσου Ευρωπαίου. Ενώ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι πολίτες απολαμβάνουν τη σταθερή ανάπτυξη και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, στη χώρα μας βαθαίνει η καθήλωση των περιφερειών σε συνθήκες φτώχειας και υποανάπτυξης.
Σύμφωνα με τη Eurostat, η κατάταξη των 242 περιφερειών της ΕΕ σε αγοραστική δύναμη σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μ.ό. είναι αποκαλυπτική:
Β. Αιγαίο: 41% του ευρωπαϊκού μ.ό. (239η από τις 242 περιφέρειες της ΕΕ), Ήπειρος & Ανατ. Μακεδονία-Θράκη: 47% (233η & 234η θέση, αντίστοιχα), Δυτ.Ελλάδα: 49% (231η θέση), Θεσσαλία: 52% (226η θέση), Κεντρική Μακεδονία: 53% (225η θέση), Πελοπόννησος: 59% (210η θέση), Κρήτη: 56% (219η θέση).
Δεν πρόκειται για φυσικό φαινόμενο. Είναι οι πολιτικές Μητσοτάκη.
Στους 20 στρατηγικούς στόχους που αποτελούν τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων της ΕΕ η κυβέρνηση της ΝΔ έχει φέρει την Ελλάδα στην τελευταία κατάταξη. Από το 2019, δηλαδή στην περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ, οι κοινωνικές δαπάνες έχουν μειωθεί κατά 1,2% του ΑΕΠ δηλαδή κατά 2,7 δις.
Θα προτείναμε στην κ. Ζαχαράκη, αντί να εκδίδει ανακοινώσεις με αναφορά στα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να ασχοληθεί με τη διοικητική συγκρότηση του υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, το οποίο 15 μήνες μετά την ίδρυσή του εξακολουθεί να αποτελεί «περιπέτεια εν εξελίξει», τη στελέχωσή του με ανθρώπινο δυναμικό και τη διάθεση διοικητικών και οικονομικών πόρων ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα όπως την τραγική κατάσταση που επικρατεί στα κέντρα κοινωνικής πρόνοιας με την υποστελέχωσή τους, το στεγαστικό και το δημογραφικό που απειλούν την κοινωνική συνοχή της χώρας.
Όλο το προηγούμενο διάστημα έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση των συνθηκών φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.
Εάν η κυβέρνηση ήθελε να αντιμετωπίσει τη φτώχεια θα προέβαινε σε γενναία αύξηση του ΕΕΕ από τον επιπλέον δημοσιονομικό χώρο που δημιουργείται από τα πλεονάσματα προκειμένου να υπάρξει προσαρμογή του στο ύψος που βρίσκεται το κατώφλι της φτώχειας με βάση την ΕΛΣΤΑΤ και τις προϋποθέσεις SILC της Eurostat, έτσι ώστε περισσότεροι συμπολίτες μας να βγαίνουν από τις συνθήκες κοινωνικής ευαλωτότητας και ανέχειας.
Για τους δικαιούχους του ΕΕΕ, να υπολογίζεται το πραγματικό τους εισόδημα και όχι το τεκμαρτό, επειδή με τον υπολογισμό του τεκμαρτού εισοδήματος ως κριτήριο για την απόδοση του ΕΕΕ, αποκλείονται συμπολίτες μας με μηδενικά πραγματικά εισοδήματα.
Καλούμε την κυβέρνηση των λίγων και των ολιγοπωλίων να λάβει άμεσα μέτρα προστασίας των συμπολιτών μας που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.
Σήμερα Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, Μαζί διεκδικούμε περισσότερους πόρους και δομές για την στήριξη της ψυχικής υγείας.Φέτος η παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας είναι αφιερωμένη στην ψυχική υγεία στους χώρους της εργασίας. Το στίγμα που συνοδεύει τις ψυχικές παθήσεις, αποτρέπει τους συνανθρώπους μας που βιώνουν δύσκολες καταστάσεις να απευθυνθούν σε ειδικούς και να ζητήσουν βοήθεια. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντί να υιοθετεί πολιτικές που αποτρέπουν τους κινδύνους ψυχικής υγείας και να δημιουργούν θετικές προϋποθέσεις εργασίας που δεν επιβαρύνουν την ψυχική υγεία και ισορροπία πράττει ακριβώς το αντίθετο. Δυστυχώς, ο νέος νόμος της κυβέρνησης της ΝΔ καταργεί κάθε επιστημονικό δεδομένο ή επίτευγμα ή καλό παράδειγμα τα οποία μάλιστα τα υιοθετούσαν στο εξωτερικό. Την ώρα που η ψυχική υγεία είναι προτεραιότητα στις παγκόσμιες αναπτυξιακές στρατηγικές, στην Ελλάδα, η κυβέρνηση ΝΔ έβαλε ταφόπλακα στην ψυχική υγεία και καταργεί στην πράξη τη θεραπευτική κοινότητα.
Σήμερα χρειάζονται περισσότερο από ποτέ, μέτρα που θα θωρακίζουν τη δημόσια ψυχική υγεία και θα στηρίζουν την κοινωνία.
Καταρτισμένοι επιστήμονες και λειτουργοί της ψυχικής υγείας με την πολύτιμη εμπειρία τους θα μπορούσαν να συμβάλουν αποτελεσματικά στη μεγαλη μεταρρύθμιση στην ψυχική υγεία.Οι προγραμματικοί στόχοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την Ψυχική Υγεία είναι ενταγμένοι στο πλαίσιο της στρατηγικής για την ολοκλήρωση της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης, μιας Μεταρρύθμισης που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό την εμπέδωση της ανάγκης για την κοινοτική μορφή που πρέπει να έχει η παροχή υπηρεσιών και της αποϊδρυματοποίησης, την καθολική και ισότιμη πρόσβαση στις υπηρεσίες καθώς και τον σεβασμό των δικαιωμάτων των ανθρώπων που πάσχουν από μια ψυχική ασθένεια.Η ψυχική υγεία είναι για εμάς προτεραιότητα και πρέπει να είναι στην καρδιά της χάραξης όλων των πολιτικών για μία κοινωνία δίκαιη και ανθρώπινη.
 |
ΑπάντησηΠροώθηση |
Οι δημογραφικές εξελίξεις, η πρόοδος της επιστήμης και ειδικά της ιατρικής, η αλλαγή των κοινωνικών προτύπων, οι αλλαγές στον θεσμό της οικογένειας και οι γενικότερες κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις κατά τις τελευταίες δεκαετίες, επέφεραν ριζικές αλλαγές στη θέση των ανθρώπων της Tρίτης Hλικίας μέσα στην κοινωνία.
Η εποχή που οι συμπολίτες μας αυτής της ηλικιακής ομάδας αντιμετωπίζονταν ως απόμαχοι της ζωής, φαντάζει μακρινή.
Η συνεχής επιμήκυνση του προσδόκιμου ζωής έχει οδηγήσει στη μεγάλη αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων στον γενικότερο πληθυσμό και αυτό είχε ως συνέπεια τη δημιουργία νέων αναγκών, αλλά και νέων προκλήσεων, τόσο για τους ίδιους και για τη ζωή τους, όσο όμως και για τις σύγχρονες κοινωνίες συνολικά.
Σήμερα μιλάμε πλέον για την «υγιή και ενεργό γήρανση» (active and healthy ageing), η οποία περιλαμβάνει τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, την ενεργό συμμετοχή στην κοινωνία, στην οικονομική δραστηριότητα και τη βελτίωση της υγείας των ηλικιωμένων.
Αυτά προϋποθέτουν την αλλαγή των κοινωνικών προτύπων και τη μετακίνηση της διαχωριστικής γραμμής μεταξύ νέων και ηλικιωμένων σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Στην πρώτη γραμμή έρχονται πολιτικές για την ανάπτυξη της προληπτικής ιατρικής, εξειδικευμένων υπηρεσιών υγείας για ηλικιωμένους και υπερήλικες, σε συνδυασμό με την προβολή και υιοθέτηση ενός υγιούς τρόπου ζωής, όπως είναι η σωστή διατροφή, η σωματική άσκηση, η αποφυγή βλαβερών συνηθειών και κατάχρησης ουσιών.
Είναι ανάγκη να εξεταστούν και να αξιοποιηθούν μέτρα και κίνητρα για την παραμονή στην ενεργό δράση, σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, προγράμματα κατάρτισης, επανακατάρτισης και δια βίου μάθησης, εξοικείωσης με τις νέες τεχνολογίες, προώθηση της μερικής ή κατ οίκον απασχόλησης, ενίσχυση διαγενεακής επιχειρηματικότητας, η δυνατότητα συνεχούς βελτίωσης των δεξιοτήτων.
Ιδιαίτερη σημασία αποκτούν οι υπηρεσίες για τη φροντίδα των ηλικιωμένων ατόμων που εμφανίζουν σοβαρές και μη αναστρέψιμες παθήσεις, όπως οι άνοιες και οι εκφυλιστικές νόσοι, στην αντιμετώπιση των οποίων δε μπορεί να ανταποκριθεί η σημερινή οικογένεια.
Κοινωνικές δομές όπως τα Κέντρα Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων, τα Κέντρα Ημέρας για την άνοια, αλλά και οι δομές μακρόχρονης φροντίδας ηλικιωμένων, παίζουν πλέον σημαντικό ρόλο και είναι αδήριτη ανάγκη για την επέκταση τους και για την ανάπτυξη επαρκούς και ικανοποιητικού αριθμού παντού, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες.
Η οικοδόμηση ενός σύγχρονου και συμπεριληπτικού Κοινωνικού Κράτους και ενός ισχυρού Κράτους Πρόνοιας είναι αναγκαία για να απαντήσει στις σύγχρονες προκλήσεις της εποχής μας.
Δήλωση της τομεάρχη Κοινωνικής Συνοχής και Πρόνοιας Κ. Νοτοπούλου με αφορμή το βίντεο για την εθνική δράση κατά της παχυσαρκίας
"Θετικά τα βίντεο και οι καμπάνιες για την καταπολέμηση της παιδικής παχυσαρκίας, η υποκρισία της κυβέρνησης όμως περισσεύει γι΄ ακόμη μια φορά.
Οι πολιτικές που ασκεί η κυβέρνηση της ΝΔ είναι εκείνες που αναγκάζουν χιλιάδες παιδιά να τρέφονται ανθυγιεινά εξαιτίας της φτώχειας και της ανέχειας στην οποία καταδικάζει τις οικογένειές τους.
Όταν ένα στα τρία παιδιά στην Ελλάδα απειλείται από την ανέχεια, όταν βρισκόμαστε στη 2η θέση στην ευρωζώνη στην παιδική φτώχεια,
όταν η αξιοπρεπής διαβίωση έχει γίνει καθημερινή μάχη για τους πολίτες που δεν μπορούν στην πλειοψηφία τους να ανταποκριθούν στις βασικές μηνιαίες δαπάνες για διατροφή και η κυβέρνηση δεν εξασφαλίζει σχολικά γεύματα για όλους τους μαθητές,
δεν μειώνει τον ΦΠΑ σε βασικά είδη διατροφής, όταν δεν διασφαλίζει επαρκείς ευκαιρίες για άσκηση στο σχολείο,
τότε για ποια παιδική προστασία , για ποιες πολιτικές πρόληψης και υγείας μιλάμε;
Προτίθεται η κυβέρνηση να προστατεύσει τα παιδιά και τη διατροφή τους και με ποιες ενέργειες θα εξασφαλίσει αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης;"
