Στη μεγάλη εθνική πρόκληση του δημογραφικού αναφέρθηκε η τομεάρχης Κοινωνικής Συνοχής και Πρόνοιας και βουλεύτρια ‘Α Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κατερίνα Νοτοπούλου μιλώντας στο συνέδριο για το δημογραφικό.
Σχολιάζοντας τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού σχετικά με την αντιμετώπιση του ζητήματος, η τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε την ειδοποιό διαφορά στην αντιμετώπιση της εθνικής αυτής πρόκλησης από τη ΝΔ και από τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού η κυβέρνηση αρκείται σε ανεπαρκείς και περιορισμένες πολιτικές, ενώ το Δημογραφικό είναι ένα πολυσύνθετο και πολυεπίπεδο ζήτημα που απαιτεί οριζόντιες πολιτικές σε όλους τους τομείς.
Επεσήμανε ότι ενώ υπάρχει εδώ και χρόνια η σχετική έκθεση της διακομματικής επιτροπής, η κυβέρνηση δεν την αξιοποίησε και δεν συζήτησε το θέμα στη Βουλή, δε θέλησε ευρεία συμμετοχή στη συζήτηση για μια τέτοια εθνική κρίση.
Ξεκαθάρισε, πως κάθε πραγματικό μέτρο που ωφελεί την ελληνική οικογένεια και το παιδί, είναι θετικό όμως βλέπουμε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ περιορίζεται σε προτάσεις ενός Υπουργείου και σε μια πολιτική επιδοματικού χαρακτήρα, την ώρα που θα έπρεπε να υπάρχει ένας συνολικός σχεδιασμός που θα εμπλέκει όλους τους τομείς με την πολιτική στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Εργασία, στο Περιβάλλον, στην Πρόνοια, αλλά και όχι μόνο με αυτές.
Πρόγραμμα «Σπίτι Μου» : η κυβέρνηση λειτουργεί σαν front office τράπεζας
Η Κατερίνα Νοτοπούλου μίλησε για τα πολυδιαφημισμένα από την κυβέρνηση της ΝΔ προγράμματα για τη Στέγη τα οποία έχουν αποτύχει στην πράξη. Τα χαρακτήρισε ελλιπή, δήλωσε πως 3 στους 4 νέους έμειναν εκτός προγραμμάτων ενώ στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν πρόκειται για κοινωνική πολιτική για τη στέγη αλλά για δάνεια για τα οποία μάλιστα η κυβέρνηση λειτουργεί σαν front office τράπεζας. Αποτυχημένο εκ του αποτελέσματος έκρινε και το πρόγραμμα Ανακαινίζω Νοικιάζω καθώς επιδοτεί εργασίες ανακαίνισης κλειστών σπιτιών με το ποσό των 4.000€ - για κόστος ανακαίνισης έως 10.000€, με στόχο να «ανοίξουν» 12.500 κλειστά ακίνητα την ώρα που ο αριθμός των κλειστών ακινήτων υπολογίζεται σε πάνω από 800.000!
Και όλα αυτά, την ώρα που το 85% των νέων ζει ακόμη στο παιδικό δωμάτιο καθώς το κόστος της στέγης λειτουργεί αποτρεπτικά τοσο για να ζήσει ένας νέος μόνος του, όσο και για να δημιουργήσει οικογένεια.
Η κυβέρνηση δε μπορεί να μιλάει για περιφερειακή πολιτική και αποκέντρωση όταν καταρρέουν, ή συρρικνώνονται βασικές κοινωνικές υποδομές, όπως νοσοκομεία, Πανεπιστήμια και σχολεία τόνισε.
Ήδη χαρτογραφήσαμε κάποια απο τα βασικά ερωτήματα που καλούμαστε να απαντήσουμε σχετικά με τη χάραξη πολιτικής για το δημογραφικό:
Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι αρκετά διαφορετικές στους πολιτικούς χώρους.
Για την επίτευξη εθνικής συναίνεσης για ένα τόσο κρίσιμο εθνικό ζήτημα απαιτούνται προϋποθέσεις δήλωσε η Κατερίνα Νοτοπούλου, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για πολιτική βούληση, για πραγματική συμμετοχή των κομμάτων, αλλά και την ανατροφοδότηση του συνεχούς διαλόγου βάσει επιστημονικών στοιχείων.
Δήλωσε ακόμη, πως η κυβέρνηση της ΝΔ δεν λαμβάνει ουσιαστικά μέτρα για την αναστροφή του brain drain ενώ ακόμα και σήμερα ωθεί με την πολιτική της νέους επιστήμονες προς τη μετανάστευση.
Για τη δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για τη φροντίδα ενός παιδιού απαιτείται ένας ευρύς σχεδιασμός με την οικοδόμηση ενός ισχυρού Κοινωνικού Κράτους Πρόνοιας, ισχυρό ΕΣΥ, Ποιοτική Δημόσια Παιδεία, επαρκείς κοινωνικές και προνοιακές δομές, με πολιτικές στέγης.
Αλλαγή παγιωμένων αντιλήψεων γύρω από την οικογένεια, υποστήριξη των νέων μορφών οικογένειας, καθώς παρά το νόμο για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών δεν προστατεύθηκε η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, ούτε στηρίζεται επαρκώς η μονογονεϊκή οικογένεια.
Χρειάζονται πολιτικές για την ένταξη των ενηλίκων που βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία αλλά εκτός αγοράς εργασίας και ειδικά των γυναικών, στον εργασιακό βίο αφού στην Ελλάδα καταγράφεται η μεγαλύτερη έμφυλη ανισότητα στον εργασιακό χώρο με τη χώρα μας να βρίσκεται σε μια από τις χειρότερες θέσεις στην ΕΕ στην απασχόληση των γυναικών.
Αναφερόμενη σε παραδείγματα ευρωπαϊκών χωρών, η τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ανέφερε πως είναι διαφορετικό να έχεις δείκτη γονιμότητας 1,3 παιδιά και διαφορετικό να έχεις 1,9.
«Εδώ συγκρούονται δυο μοντέλα. Το ένα συντηρητικό νεοφιλελεύθερο αποδυναμώνει κρατικές δομές χωρίς να αξιοποιεί πραγματικά και την ιδιωτική πρωτοβουλία, τη χρησιμοποιεί κυρίως ως άλλοθι. Και από την άλλη ένα προοδευτικό μοντέλο για ισχυρό κοινωνικό κράτος για στήριξη των πολιτών έτσι ώστε να είναι ενεργοί και παραγωγικοί και να στηρίξουν την υπόλοιπη κοινωνία».
Μόλις τον Δεκέμβριο του 2023, με το άρθρο 151 του νόμου 5078/2023 θεσπίστηκε η επέκταση του επιδόματος μητρότητας της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (ΔΥΠΑ) στις αυτοαπασχολούμενες και στις αγρότισσες. Μια χρόνια αδικία εις βάρος αυτών, των μη μισθωτών, ασφαλισμένων, εργαζομένων γυναικών, σε ό,τι αφορά την ανατροφή των παιδιών τους, ήλθε, όντως και διορθώθηκε με την επέκταση του επιδόματος μητρότητας.
Δηλώσεις, όμως, όπως οι σημερινές, τόσο της αρμόδιας Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Δόμνας Μιχαηλίδου, ότι «Στηρίζουμε τη μητρότητα με έργα και πράξεις. Και αυτό επιβεβαιώνεται και σήμερα με την ενεργοποίηση της πλατφόρμας για την καταβολή του εν λόγω επιδόματος», όσο και του Υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Πάνου Τσακλόγλου, ότι «Πρόκειται για ένα μέτρο που εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλέγμα προστασίας και στήριξης της ελληνικής οικογένειας, καθώς κατά την τελευταία τετραετία ελήφθησαν σειρά μέτρων για τη διευκόλυνση της συμφιλίωσης εργασιακού και οικογενειακού βίου, με στόχο την συμφιλίωση μεταξύ της οικογενειακής και της επαγγελματικής ζωής, που συμβάλλει ταυτόχρονα και στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος», μόνον ως κοροϊδία μπορούμε να τις εισπράξουμε.
Τη στιγμή που η καταβολή της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας στις δικαιούχους εξακολουθεί να εξαρτάται από την ύπαρξη ενεργής, εργασιακής σχέσης, αποκλείοντας ένα μεγάλο αριθμό γυναικών από την χορήγηση της, θίγοντας την ισότητα στην εργασία μεταξύ των γυναικών, δημιουργώντας διακρίσεις σε άτομα ιδίου φύλου στην εργασιακή ζωή και στην καθημερινότητα των οικογενειών τους, και λειτουργώντας, σχεδόν, «τιμωρητικά» ως προς τις εργαζόμενες γυναίκες, με μη ενεργή εργασιακή σύμβαση. Τη στιγμή που οι γυναίκες αποτελούν σήμερα το 49,5% των ανέργων και το 50,2% των μακροχρόνια ανέργων, το 60,4% των μερικά απασχολούμενων και το 54,1% των προσωρινά απασχολούμενων. Τη στιγμή που η ανασφάλιστη εργασία και οι γενικότερες παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας αυξήθηκαν, ειδικά σε βάρος των γυναικών και πιο συγκεκριμένα στην περίπτωση των εγκύων και λεχώνων, καθώς και τις διακρίσεις στην πρόσληψη έναντι των μητέρων γυναικών. Τη στιγμή που, σύμφωνα με τα πρόσφατα αποτελέσματα της ΕΛΣΤΑΤ, καταγράφηκαν στη χώρα μας για το έτος 2022 οι λιγότερες γεννήσεις των τελευταίων 90 ετών. Τη στιγμή που, με βάση τις εκτιμήσεις αναλυτών, ο πληθυσμός της χώρας μας θα παρουσιάσει σημαντική μείωση ως το 2050.
Το λιγότερο που χρειαζόμαστε είναι οι πανηγυρικές εξαγγελίες ήδη θεσπισμένων μέτρων και η αποσπασματική νομοθέτηση. Αυτό που απαιτείται είναι ένας ολοκληρωμένος σχεδιασμός για την βελτίωση του νομοθετικού πλαισίου προστασίας της μητρότητας, για την ενίσχυση των θετικών και ολοκληρωμένων δράσεων, ιδιαίτερα για τις εργαζόμενες με ευέλικτες μορφές απασχόλησης, τις επισφαλώς εργαζόμενες και τις άνεργες. Χρειαζόμαστε πολιτικές που θα κάνουν τις γυναίκες να νιώθουν ασφαλείς, γυναίκες που θα γνωρίζουν ότι η πολιτεία μεριμνά γι αυτές. Χρειαζόμαστε πολιτικές που θα βοηθούν τους γονείς να συνδυάσουν τις επαγγελματικές υποχρεώσεις με τις ανάγκες των τέκνων τους. Που θα στηρίζουν τους πολλαπλούς ρόλους της γυναίκας στην κοινωνία.
Παγκόσμια ημέρα Ρομά η σημερινή και μας δίνει μια ευκαιρία να αναλογιστούμε και να προβληματιστούμε για τους συνανθρώπους μας που ακόμη και σήμερα αντιμετωπίζουν ανισότητες, κοινωνικό αποκλεισμό, διακρίσεις και περιθωριοποίηση.
Κάθε τόσο γινόμαστε μάρτυρες τραγικών περιστατικών και ενώ οι συμπολίτες μας Ρομά γίνονται όλο και πιο συχνά στόχος επιθέσεων ή παρενοχλήσεων, η Πολιτεία δεν κάνει τίποτα προκειμένου να τους τους προστατεύσει και να τους στηρίξει επιδεικνύοντας ειδική μέριμνα και λαμβάνοντας υπόψιν τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής τους.
Το 2015 όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία, δεν υπήρχαν πολιτικές που είχαν σχεδιαστεί και εφαρμόζονταν για τους Ρομά και για την αντιμετώπιση των έντονων, διαχρονικών προβλημάτων τους, τα οποία είχαν επιδεινωθεί εξαιτίας της κρίσης .
Υλοποιήσαμε ένα συνεκτικό σχέδιο για τους Ρομά, με την ίδρυση για πρώτη φορά Ειδικής Γραμματείας Ρομά, κάναμε επίσημη γλώσσα τη Ρομανή, εξασφαλίσαμε πόρους μετεγκατάστασης.
Η κυβέρνηση της ΝΔ ακύρωσε σχεδόν όλες τις πολιτικές μας απαξιώνοντας τους Ρομά συμπολίτες μας, με την κατάργηση της ειδικής γραμματείας, με πάγωμα όλων των προγραμμάτων της, με κατάργηση του Νόμου ως προς την πολιτογράφηση, με καταστολη, βία και κοινωνικές διακρίσεις.
Αποτέλεσμα ένας κύκλος βίας και αίματος με δολοφονίες από αστυνομικά πυρα, με πιο έντονες διακρίσεις.
Όλοι μαζί οι προοδευτικοί πολίτες δεν πρέπει να επιτρέψουμε οι Ρομά να γίνουν ξανά στόχος επιθέσεων ή παρενοχλήσεων.
Να υπερασπιστούμε τις αξίες μας , κοινές αξίες για όλους τους ανθρώπους χωρίς διακρίσεις.
Για μια κοινωνία στην οποία η ίση μεταχείριση θα αποτελεί πραγματικότητα για όλους.
Για μια κοινωνία με ίσα δικαιώματα αλλά και ευκαιρίες για όλους.
Συγκλονίζουν τα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα από τη ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ χθες βράδυ στους Αγίους Αναργύρους.
Μια γυναίκα έπεσε νεκρή από το χέρι του συντρόφου της έξω από το Αστυνομικό Τμήμα, όπου είχε μεταβεί λίγα λεπτά νωρίτερα προκειμένου να καταγγείλει το σύντροφό της και να ζητήσει βοήθεια.
Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα!
Τι έκανε η Αστυνομία για να προστατεύσει τη Γυναίκα που πήγε να ζητήσει βοήθεια;
Γιατί έφυγε δίχως να λάβει τη βοήθεια που ζήτησε;
Αληθεύει ότι η 28χρονη γυναίκα ζήτησε συνοδεία περιπολικού για να πάει σπίτι της αλλά λόγω υποστελέχωσης του Α.Τ έφυγε χωρίς να λάβει καμία βοήθεια;
Αληθεύει ότι στο παρελθόν η 28χρονη γυναίκα είχε υποβάλλει μήνυση για ξυλοδαρμό και βιασμό τον πρώην σύντροφό της;
Δυστυχώς, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που μια γυναίκα καταγγέλλει την κακοποίησή της στις αρχές και τελικά δολοφονείται αποδεικνύοντας με τον πιο τραγικό τρόπο πως οι προσπάθειες που γίνονται για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας δεν είναι αρκετές.
Πόσες ακόμη Γυναίκες θύματα Έμφυλης Βίας πρέπει να θρηνήσουμε μέχρι να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα;
Απαιτείται επαρκής στελέχωση των αστυνομικών τμημάτων ενδοοικογενειακής βίας αλλά και των κοινωνικών υπηρεσιών με λειτουργία ξενώνων φιλοξενίας για κακοποιημένες γυναίκες με αυξημένη χρηματοδότηση και μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό.
Με ενίσχυση του Δικτύου Δομών για την Καταπολέμηση της Έμφυλης Βίας.
Δε θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για να μη λείψει ξανά Καμία.
