Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την αύξηση 8% στο Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα
 
Αυτό όμως στην πράξη σημαίνει 216 ευρώ, αντί για 200 ευρώ τον μήνα για μονοπρόσωπο νοικοκυριό, 108 ευρώ αντί 100 ευρώ για κάθε επιπλέον ενήλικο μέλος και 54 ευρώ αντί 50 ευρώ για κάθε ανήλικο μέλος.
Ενώ το "κατώφλι της φτώχειας" με βάση την ΕΛΣΤΑΤ και τις προϋποθέσεις SILC της Eurostat, ανέρχεται στο ποσό των 5.712 ευρώ ετησίως για μονοπρόσωπο νοικοκυριό και σε 11.995 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών, μετά από την αύξηση του 8%, τα αντίστοιχα ποσά στη χώρα μας είναι λιγότερα από το 50% των παραπάνω ποσών και διαμορφώνονται ως εξής:
1. Για Μονοπρόσωπο νοικοκυριό 2.592 ευρώ (έναντι 2.400 μέχρι σήμερα).
2. Για Νοικοκυριό αποτελούμενο από τρία ενήλικα μέλη ή δύο ενήλικα και δύο ανήλικα μέλη ή μονογονεϊκή οικογένεια με τρία ανήλικα μέλη 5.184 € (έναντι 4.800€ μέχρι σήμερα)
Είναι φανερό ότι (η κυβέρνηση είτε είναι αλλοτριωμένη και αποκομμένη από την πραγματικότητα, ή από οργανωμένη αδιαφορία Πωλ Βαλερύ) δεν ενδιαφέρεται για τον τρόπο που επιβιώνουν εκατομμύρια ελληνικά νοικοκυριά, ενώ η ακρίβεια και ο πληθωρισμός καλπάζουν ασταμάτητα και μακροημερεύουν.
Αντί να εφαρμόσει τις αποτελεσματικές πολιτικές που προτείνουμε για τον έλεγχο και την αντιμετώπισης της ακρίβειας, αντί ακολουθώντας τις ευρωπαϊκές πρακτικές να επιδιώξει τη σύγκλιση των κατώτατων μισθών και του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος τουλάχιστον με τον ΜΟ της ΕΕ, σύμφωνα με τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με βάση των Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων, επιλέγει να προστατεύει τα μεγάλα ισχυρά συμφέροντα που κερδοσκοπούν καθημερινά εις βάρος των φτωχών και ευάλωτων συμπολιτών μας, επιφυλάσσοντας για αυτούς μόνο ψίχουλα, ως φύλο συκής της ανάλγητης και καταστροφικής πολιτικής της.
Το Ελάχιστο Εγγυημένο εισόδημα (ΕΕΕ) είναι στην πραγματικότητα το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ) που είχαμε σχεδιάσει και υλοποιήσει ως κυβέρνηση, κάτω από τα ασφυκτικά όρια που επέβαλαν τα μνημόνια, με το οποίο είχαμε αντιμετωπίσει την ακραία φτώχεια στη χώρα μας κατά την περίοδο των μνημονίων.
Είχαμε συνδέσει το ΚΕΑ με μια σειρά δράσεων που είχαν στόχο την επανένταξη στην αγορά εργασίας και στην επανίδρυση ενός κοινωνικού κράτους για όλους στο τέλος της πρωτοφανούς κρίσης.
Η κυβέρνηση της ΝΔ άλλαξε απλώς το όνομα του ΚΕΑ, χωρίς καμία βελτίωση και ενώ δεν υπάρχουν πλέον οι περιορισμοί που υπήρχαν τότε, ενώ το κατά κεφαλήν εισόδημα της Ελλάδας σε όρους αγοραστικής δύναμης, είναι 24ο στους 27 της ΕΕ με απόκλιση 32% από τον ΜΟ της ΕΕ και με μόνη σύγκλιση αυτή με τα κράτη των Βαλκανίων.
• Το 2022 η Ελλάδα βρίσκεται στην 3η θέση της Ευρώπης με 26,3% του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού με 2,7 εκατ. του πληθυσμού στην εξαθλίωση.
• H Ελλάδα είναι 4η στην ΕΕ και 2η στην Ευρωζώνη σε παιδική φτώχεια, με 32% του παιδικού πληθυσμού
• Είναι δε 1η στην Ευρωζώνη σε ποσοστό φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού σε ηλικίες 18+ σε ποσοστό 27,5% του πληθυσμού.
Είναι φανερό ότι οι τεράστιοι κίνδυνοι της φτώχειας, της εξαθλίωσης και του κοινωνικού αποκλεισμού που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια συμπολίτες μας, δεν αντιμετωπίζονται με την πενιχρή αύξηση της κυβέρνησης, αλλά απαιτούνται γενναίες αποφάσεις και συνολική αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χαράξει έναν συνδυασμό πολιτικών με στόχο την προσαρμογή στους ευρωπαϊκούς στόχους του 2030 (περί περιορισμού της φτώχειας σε 15 εκατ. πληθυσμού πανευρωπαϊκά). Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ικανά αμειβόμενης εργασίας και τις εγγυήσεις του κράτους πρόνοιας. Η δημόσια παιδεία και η δημόσια υγεία είναι θεμέλια και εγγυητές της αναβάθμισης της ποιότητας ζωής και των ίσων ευκαιριών. Η σημαντική ενίσχυση των φτωχών και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων με ένα αξιοπρεπέστερο δίχτυ κοινωνικής προστασίας , με στόχο την ραγδαία μείωση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Πρωτίστως πρέπει να ανακοπεί η γάγγραινα της ακρίβειας με έκτακτη μείωση των επιβαρυντικών έμμεσων φόρων αποτελεσματικές παρεμβάσεις στην αγορά, με στόχο τον έλεγχο της ακρίβειας και πάταξη της αισχροκέρδειας και της ακρίβειας του πληθωρισμού τροφίμων, που κρυφά και απαρατήρητα, υφαρπάζει ένα σημαντικό μέρος του όποιου πλούτου των πολιτών της.