Σαν σήμερα πριν από 34 χρόνια, στις 20 Νοεμβρίου του 1989 υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. 

Αν και σχεδόν όλα τα κράτη του κόσμου έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση, εντούτοις η διεθνής κοινότητα δεν μεριμνά επαρκώς για την ανάπτυξη και την προστασία τους αλλά ακόμα και για την ίδια τους τη ζωή.

Παιδιά θυματα πολέμου

Οι σκέψεις μας βρίσκονται στα παιδιά θύματα του πολέμου, θύματα από τον κύκλο βίας χιλιάδων νεκρών στον οποίο βυθίζονται το Ισραήλ και η Παλαιστίνη, στην εντεινόμενη ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα. 

Σήμερα θρηνούμε για τους4.800 θανάτους μικρών παιδιών στη Λωρίδα της Γάζας. Η άμεση κατάπαυση του πυρός είναι επιτακτική ανάγκη.  

Η σημερινή μέρα ειναι ημέρα υπενθύμισης της ανάγκης να αγωνιστούμε για μια Πολιτεία που θα προστατεύει το παιδί.

Στην Ελλάδα, αν και η Σύμβαση για τα δικαιώματα του Παιδιού επικυρώθηκε το 1992 δυστυχώς η Πολιτεία δεν ακολούθησε μία πορεία συνεχούς βελτίωσης της ζωής και της ανάπτυξης των παιδιών.

Παιδική φτωχεια:

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβε το 2014 τη χώρα σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης, με την παιδική φτώχεια να φτάνει στο 37,7% (eurostat) αλλά με άμεσες παρεμβάσεις, όπως η πρόσβαση ανασφαλίστων στο δημόσιο σύστημα υγείας, το ΚΕΑ, τα σχολικά γεύματα στα δημοτικά σχολεία, η αύξηση των vouchers για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, το επίδομα ενοικίου, το επίπεδο της παιδικής φτώχειας μειώθηκε στο 31,2%. 

Σήμερα, 4 χρόνια μετά, η παιδική φτώχεια βρίσκεται στο 28,1%, επιβραδύνεται δηλαδή σημαντικά ο ρυθμός μείωσης που είχε επιτευχθεί τότε.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η Κυβέρνηση της ΝΔ δεν δημιούργησε καμία νέα δράση για την καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας. Αντίθετα, πάγωσε την επέκταση του προγράμματος των σχολικών γευμάτων σε όλα τα παιδιά του δημοτικού σχολείου ενώ χιλιάδες παιδιά στερούνται voucher για Παιδικούς σταθμούς και ΚΔΑΠ!

Κοινωνικός αποκλεισμός:

Πέρα όμως από τη φτώχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός για πολλά παιδιά στην Ελλάδα αυξάνεται:Τα προσφυγόπουλα στερήθηκαν τη δυνατότητα της μόρφωσης στα σχολεία, η έλλειψη πολιτικών συμπερίληψης για τα παιδιά Ρομά σε συνδυασμό με το ρατσισμό που υφίστανται οδηγεί ακόμα και σε δολοφονίες τους, ενώ ανάπηρα παιδιά βασανίστηκαν σε live διαδικτυακή μετάδοση.

Αναδοχή κι Υιοθεσία:

Η πορεία αποϊδρυματοποίησης που είχε ξεκινήσει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την εφαρμογή εναλλακτικών μορφών φροντίδας, δηλαδή της αναδοχής και της υιοθεσίας, φαίνεται ότι έχει κολλήσει.

Εμείς, ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε να έχουμε στο κέντρο της πολιτικής μας το παιδί και τα δικαιώματά του.

Πρώτη μας προτεραιότητα παραμένει η καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας, η προώθηση πολιτικών ανάπτυξής του παιδιού, μειώνοντας τις ανισοτήτες που δημιουργούν συνθήκες αποκλεισμού παιδιών από την υγεία, την εκπαίδευση και το πολιτισμό. 

Μέλημά μας είναι να αντιμετωπίσουμε αμεσα τα νέα φαινόμενα της βίας είτε εις βάρος ανηλίκων είτε και ανάμεσα σε ανηλίκους, με ενα εθνικό σχέδιο δράσης.

Συνεχίζοντας την προσπάθεια ενημέρωσής της,  για το αναγγελλόμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας, σχετικά με την  «Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης» κι ειδικότερα τη θέσπιση του  Ενιαίου Οργανισμού για την Πρόληψη και Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων, η τομεάρχης Πρόνοιας και Κοινωνικής Συνοχής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και Βουλευτής Α ΄ Θεσσαλονίκης, Κατερίνα Νοτοπούλου, συναντήθηκε με τον επιστημονικά υπεύθυνο του προγράμματος  Εναλλακτικής Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων “ΑΡΓΩ”, ψυχολόγο, κο.Στέλιο Γκιουζέπα, καθώς και με εκπροσώπους εργαζομένων του εν λόγω προγράμματος, όπως επίσης και με εκπροσώπους εργαζομένων του ΚΕΘΕΑ.

Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων εξέφρασαν την πλήρη αντίθεσή τους στη σχεδιαζόμενη κατάργηση των εγκεκριμένων, θεραπευτικών οργανισμών και προγραμμάτων για τις εξαρτήσεις και τη συγχώνευσή τους σε έναν συγκεντρωτικό και δύσκαμπτο υπερφορέα και μάλιστα, χωρίς αυτός να συνοδεύεται από θεραπευτικά και οικονομικά στοιχεία, ερήμην, δε, όλων των εμπλεκόμενων φορέων. Είναι αδιανόητο μία τέτοιου εύρους αλλαγή στον χώρο θεραπευτικής αντιμετώπισης των εξαρτήσεων να επιβάλλεται, χωρίς διάλογο, εν μέσω γενικών αντιδράσεων, ερήμην όλων όσων υπηρετούν στην πρώτη γραμμή τον χώρο αυτόν.

Χωρίς να έχει αξιολογηθεί ο υφιστάμενος εθνικός συντονιστικός μηχανισμός και αγνοώντας το εθνικό σχέδιο δράσης που έχουν, από το 2020, καταρτίσει και καταθέσει οι φορείς, στο νομοσχέδιο γίνεται λόγος για έλλειψη συντονισμού και σχεδιασμού και προχωράει στην κατάργησή των φορέων και στη διοικητική τους συνένωση. Γίνεται λόγος για «απομόνωση» των φορέων, ενώ αποσιωπώνται οι μέχρι σήμερα συνέργειές τους στο πεδίο, οι οποίες δείχνουν ότι η διασύνδεσή τους μπορεί να επιτευχθεί, χωρίς να θιγεί η διοικητική και επιστημονική τους αυτοτέλεια. Το εθνικό δίκτυο δωρεάν υπηρεσιών, ποικίλων προσεγγίσεων για τα ναρκωτικά και τις αναδυόμενες εξαρτήσεις που αναπτύχθηκε για να καλύπτει γεωγραφικά όλη την επικράτεια, παρουσιάζεται ως «κατακερματισμός των υπηρεσιών».

Γίνεται επίκληση της ανάγκης για αύξηση των θέσεων σωματικής αποτοξίνωσης στα νοσοκομεία, χωρίς να εξηγείται πώς η συγχώνευση των φορέων σχετίζεται με αυτό. Ο όρος  «θέσεις θεραπείας» αντικαθίσταται με τον όρο «κλίνες», παθολογικοποιώντας τους ανθρώπους με πρόβλημα χρήσης ή εξάρτησης και προωθεί μια στενά βιοϊατρική προσέγγιση ενός σύνθετου πολυπαραγοντικού φαινομένου.

Η Κυβέρνηση της ΝΔ δεν επιχειρεί απλά μία αλλαγή προσέγγισης στην πολιτική για τις εξαρτήσεις, αλλά φέρνει την οπισθοδρόμηση, αδιαφορώντας για τις καλές πρακτικές και τις προσεγγίσεις που προτείνουν οι άνθρωποι που εξειδικεύονται στο πεδίο.

Απαξιώνει την πολύπλευρη και ολοκληρωμένη υποστήριξη που προσφέρουν τα θεραπευτικά προγράμματα στα μέλη τους, στερώντας τους το δικαίωμα να επιλέξουν τον τρόπο θεραπείας τους. Πλήττει το δημόσιο χαρακτήρα των προγραμμάτων απεξάρτησης, υπονομεύει το θεραπευτικό πλουραλισμό και τη θεραπευτική σχέση και συνέχεια.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι «ταξικό και τοξικό» και πρέπει άμεσα να αποσυρθεί .