Άρθρο μου στην ΑΥΓΗ της Κυριακής

Οι προτεραιότητες της Θεσσαλονίκης και των Θεσσαλονικέων είναι τελείως διαφορετικές από αυτές του Δημάρχου. Τα προβλήματα της πόλης εν μέσω πανδημίας υποσκελίστηκαν και κουκουλώθηκαν από την αδήριτη ανάγκη του κ. Ζέρβα να «αναπλάσει» την κεντρική πλατεία της πόλης.

Έτσι, η πόλη μας τις τελευταίες ημέρες ζει μια ιδιότυπη διαμάχη μεταξύ «φοινικομάχων» και «φοινικοκλαστών».

Μία κεντρική ανάπλαση θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μόνο διαμέσου μιας ολιστικής προσέγγισης και σχεδιασμού, όμως ο κ. Ζέρβας απέτυχε να πείσει τους πολίτες και το δημοτικό συμβούλιο για την ανάπλαση της Αριστοτέλους γιατί του έλειπαν οι απαντήσεις στα κρίσιμα ερωτήματα, όπως το γιατί προχώρησε σε αυτή την ανάπλαση, με ποιο στόχο, πώς εντάσσεται σε υπερκείμενο σχεδιασμό η παρέμβαση αυτή, και εάν αποτελεί προτεραιότητα σε σχέση με τις ανάγκες σε άλλα σημεία της πόλης. Απέτυχε να εξηγήσει πώς η συγκεκριμένη μελέτη συγκροτεί και οργανώνει την εικόνα της πόλης.

Η δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού της Αριστοτέλους, κάνει ακόμα πιο ορατή την ανικανότητα της δημοτικής αρχής να συντάξει ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης των προβλημάτων της πόλης.

Άλλωστε, είναι εκκωφαντική η απουσία κάθε στρατηγικής για τη συγκρότηση της ταυτότητας της πόλης, τόσο μέσα από μεγάλες παρεμβάσεις, όσο και από έργα μικρής κλίμακας στις γειτονιές.

Ο δήμαρχος «αγνοεί» και κλείνει τα μάτια μπροστά στην κατάσταση που υπάρχει στις γειτονιές, στην υποβάθμιση, στον παραμελημένο δημόσιο χώρο, στις ξεχασμένες υποδομές που απαξιώνονται καθημερινά, στις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες είναι αναγκασμένοι να διαβιώνουν οι συμπολίτες μας.

Ο κ.Ζέρβας, σταμάτησε το έργο της πλατείας Ελευθερίας, ακύρωσε την ανάθεση που θα ολοκλήρωνε τη πεζοδρόμηση της Αγίας Σοφίας προς τη θάλασσα, παραιτήθηκε από τη δυνατότητα απαλλοτρίωσης οικοπέδου για στέγαση κοινωφελών δραστηριοτήτων δίπλα στο εργοστάσιο Αλυσίδα και έθεσε εκτός τεχνικού προγράμματος προχωρημένους σχεδιασμούς των υπηρεσιών του Δήμου για ανάπλαση στο Ντεπώ με κέντρο το εγκαταλειμμένο αμαξοστάσιο του τραμ και διέκοψε πρόγραμμα ολοκληρωμένης χωρικής ανάπλασης στην ανατολική είσοδο της πόλης από το πάρκο Ν. Ελβετίας μέχρι την κεραμοποιία Αλλατίνη.

Η δημοτική αρχή αρνείται πεισματικά να παρουσιάσει ένα συνολικό σχέδιο που θα αξιολογεί τις ανάγκες και θα βάζει προτεραιότητες, για τη σχολική στέγη, τις κοινωνικές υπηρεσίες, το ισοζύγιο χτισμένου – πρασίνου, τον πολιτισμό, την επιχειρηματικότητα στην πόλη.

Ας επιστρέψουμε στον άξονα Αριστοτέλους και ας τον δούμε ως τέτοιο, όπως πραγματικά τον φαντάστηκε και τον σχεδίασε ο δημιουργός του ο Ernest Hebrard, ως μια εμβληματική τομή στο σώμα τη πόλης, κάθετη προς την ανάπτυξή της, παράλληλα με τη θάλασσα, ένα μνημειακό  βουλεβάρδο. Ένα χώρο κίνησης, ένα χώρο ο οποίος εκτός από τη σύνδεση διοικητικών, εμπορικών και χρήσεων αναψυχής, θα προσέφερε στον πολίτη μια ανάσα στο κέντρο του πυκνού ιστού της πόλης.

Η δημοτική αρχή απέτυχε τόσο στο να αναγνώσει τα συγκεκριμένα χωρικά χαρακτηριστικά της Αριστοτέλους, όσο και στο να συντάξει ένα σύγχρονο πρόγραμμα για το χώρο αυτό καταλήγοντας σε μία παραμορφωτική επιλογή.

Μοιάζει να μην αντιλαμβάνεται καν το ρόλο της αρχιτεκτονικής, ο οποίος είναι να οργανώνει στρατηγικές μέσα από την αναγνώριση του χώρου και το σχεδιασμό.

Η αρχιτεκτονική δεν αντικαθιστά την αδυναμία ρύθμισης επιμέρους ζητημάτων που αφορούν στην καθαριότητα, την ευταξία, τη ρύθμιση επιμέρους χρήσεων και ζητημάτων διοικητικής κυρίως φύσης. Οι εξωπραγματικές εικόνες που δημοσιεύτηκαν ως αποτέλεσμα του διαγωνισμού δεν απαντούν στα απτά θέματα της καθημερινότητας.

Η Δημοτική Αρχή δεν έθεσε τα ορθά ζητούμενα προς τους μελετητές, δεν ζήτησε το έργο να συνδεθεί με ευρύτερες στρατηγικές αναπλάσεων που τα τελευταία χρόνια έχουν υλοποιηθεί στην πόλη και ετοιμάζεται να κατασπαταλήσει τα χρήματα των δημοτών και πόρους του Δήμου για μια ψευδεπίγραφη ανάπλαση που ως αποτέλεσμα δυστυχώς θα έχει την καταστροφή της κεντρικής πλατείας της πόλης.

Ταυτόχρονα, η διαγωνιστική διαδικασία είναι τόσο προβληματική που δεν επιτρέπει στη διοίκηση του κ. Ζέρβα την υλοποίηση του έργου.

Ο διαγωνισμός μόνο στα λόγια ήταν διεθνής, καθώς η γλώσσα συμμετοχής και συγγραφής των ζητουμένων ήταν μόνο τα ελληνικά!

Τα δε ψεύδη του κ. Ζέρβα περί πληθώρας συμμετοχών από Ελλάδα και εξωτερικό καταρρίπτονται καθώς τελικά κρίθηκαν μόλις 11 προτάσεις. Με δεδομένη την απαξίωση του διαγωνισμού έπρεπε να δοθεί το 2^ο βραβείο, χωρίς δέσμευση.

Καταστρατηγήθηκε κάθε διαδικασία καθώς τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στον Τύπο πριν καν εγκριθούν από την αρμόδια οικονομική επιτροπή του Δήμου και αναρτηθούν επισήμως.

Δεδομένη είναι και η αδυναμία του Δήμου Θεσσαλονίκης να χρηματοδοτήσει τη μελέτη και τη κατασκευή του έργου.

Μόνη διέξοδος για τον δήμαρχο να σεβαστεί τους πολίτες και την πόλη και να ακυρώσει το καταστροφικό σχέδιό του για την πλατεία Αριστοτέλους.

Δημοσιεύθηκε στην ΑΥΓΗ 12/9/2021

https://www.avgi.gr/politiki/395633_fate-matia-foinikes