Η φετινή παγκόσμια ημέρα τουρισμού, βρίσκει την τουριστική βιομηχανία να αγωνιά να ανακτήσει τη δυναμική της μετά από μία πρωτόγνωρη κρίση.

Βρίσκει δε, τον ελληνικό τουρισμό σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, θέτοντας επιτακτικά την ανάγκη χάραξης μιας νέας αναπτυξιακής στρατηγικής, που θα εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα του και την προστασία του από μελλοντικές κρίσεις.

Οι περιβαλλοντικές  προκλήσεις, η αξιοποίηση της ‘παγιδευμένης’ αξίας των προορισμών, η χρονική και χωρική επέκταση της τουριστικής δραστηριότητας, η διασύνδεση με τους παραγωγικούς τομείς της οικονομίας, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των ψηφιακών ευκαιριών και την ανάπτυξη νέων υπηρεσιών, συνθέτουν το στοίχημα της νέας αναπτυξιακής προοπτικής του τουριστικού κλάδου. 

Είναι η στιγμή, να απομακρυνθούμε από την απόλυτη εξάρτηση στην ελκυστικότητα των προορισμών και την ανεξέλεγκτη προσέλκυση επισκεπτών και να ανασχεδιάσουμε την αναπτυξιακή πορεία του κλάδου. Με μια στρατηγική που θα έχει στην κορυφή των στόχων της τη βιωσιμότητα των προορισμών, αναπτύσσοντας ένα πλέγμα υποδομών και υπηρεσιών σε  πλήρη συνάρτηση με την φέρουσα ικανότητα τους.

Η σταδιακή επανέναρξη των διεθνών ταξιδιών, μετά από μια μακρά περίοδο σκληρών περιορισμών, δημιουργεί συνθήκες συγκρατημένης αισιοδοξίας. Η ενθαρρυντική κινητικότητα των ταξιδιωτών, δείχνει τα σημάδια μια σταδιακής επαναφοράς της επιθυμίας των πολιτών να ξανα-ταξιδέψουν.

Ταυτόχρονα, αποδεικνύει τη δυναμική του ελληνικού τουριστικού προϊόντος και την ικανότητα των ανθρώπων του τουρισμού να παρέχουν υπηρεσίες υψηλής ποιότητας.

Με αυτά τα θεμέλια, είναι η ώρα, να οικοδομήσουμε τον τουρισμό του μέλλοντος μέσα από ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς, αναγνωρίζοντας τη συμβολή του στην επίτευξη των στόχων της Βιώσιμης Ανάπτυξης