Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Βρισκόμαστε εδώ μαζί να συζητάμε με συντροφικότητα, με ωριμότητα και αυτό είναι από μόνο του πολύ σημαντικό.
Να συζητάμε για την κυβερνώσα Αριστερά,
για το πως θα παραμείνουμε ή θα γίνουμε ξανά κόμμα εξουσίας,
για το πως δεν θα μιλάμε μόνο για ιδέες αλλά για το πως οι ιδέες μας θα γίνουν ξανά εφαρμοσμένη πολιτική και θα αλλάξουν ξανά τις ζωές των ανθρώπων (προς το καλύτερο).
Όλα αυτά χάρη στο μεγάλο ηγέτη της Αριστεράς, τον άνθρωπο που σήκωσε τη χώρα και τον ελληνικό λαό ψηλά και ας πολεμήθηκε οσο κανείς.
Τον πρώτο αριστερό πρωθυπουργό, το σύντροφό μας Αλέξη Τσίπρα.
Τον πρόεδρο που έκανε το αδύνατο δυνατό.
Τον πρόεδρο που λίγες μερες πριν, - με τη σκληρή απόφασή του- έκανε και πάλι το αδιανόητο για πολλούς από εμάς:
Παραμέρισε για να περάσει το ΝΕΟ ΚΥΜΑ!
Πιστέυω βαθιά και επιτρέψτε μου να μιλήσω με διαφορετικό ύφος σήμερα επειδή ακριβώς έτσι συναισθάνομαι την κρισιμότητα της κατάστασης, τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι όσο και πανευρωπαϊκά να συμβαίνουν κρίσιμες μετακινήσεις πολιτικές,
Πιστεύω βαθιά πως πρέπει να συλλογιστούμε ξανά και ξανά τι εννοούμε όταν λέμε πως «πρόκειται για το κλείσιμο ενός ιστορικού κύκλου;
Να ανοίξουμε συλλογικά έναν επόμενο κύκλο»;
Σημαίνει πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη αλλαγή!
Σημαίνει πως η θα γίνουμε μέρος της μεγάλης αλλαγής και εμείς ως πολιτικό όργανο αλλά και κάθε μια και κάθε ένας από εμάς
Ή θα λειτουργήσουμε ως δύναμη αδράνειας.
Ας είμαστε ειλικρινείς, συντρόφισες και σύντροφοι
Νέος ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρουμε ακόμη τι σημαίνει
Ξέρουμε πως σίγουρα προυποθέτει να μην αναπαράξουμε στρεβλώσεις του παρελθόντος, παθογένειες, ελλείψεις, ανεπάρκειες,γραφειοκρατίες.
Δεν μπορούν οι λόγοι που συνετέλεσαν στην ήττα να γεννήσουν το καινούργιο.
Επειδή ο χρόνος είναι έννοια σχετική, σίγουρα δεν περισσεύει αλλά δε μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για να μη δημιουργήσουμε το νέο και τελικά να καταλήξουμε να αναπαράγουμε το υφιστάμενο, πιθανά με άλλη διάταξη δυνάμεων,
Όλοι μαζί
Χρειαζόμαστε χώρο,
Χρειαζόμαστε ειλικρίνεια,
Χρειαζόμαστε Αλλαγή.
Αυτό δεν είναι ζήτημα προσώπου.
Δεν μας έλειπε το προσωπο αλλά η λειτουργία του κόμματός μας, ένα πρόγραμμα που να πείσει, ένα σύγχρονο οραμα.
Σήμερα δεν έχει ανοίξει συντεταγμένα μια προσυνεδριακή διαδικασία.
Επειδή λοιπόν η συζήτηση εδώ μέσα μοιάζει να μην αφορά στα αλήθεια την ελληνική κοινωνία, ακόμη και τα μέλη μας να αποθαρρύνονται
προτείνω την αλλαγή του οδικού χάρτη.
Προτείνω η υπόθεση του νέου ΣΥΡΙΖΑ να γίνει υπόθεση όλης της κοινωνίας.
Προτείνω ο διάλογος που θα κάνουμε να συσπειρώσει όλους μας σε μια νέα Κοινωνική Συμφωνία.
Ποιο είναι εκείνο το σύστημα οργάνωσης του πολιτικού μας φορέα που θα δώσει τη δυνατότητα να λυθουν αυτά για να πάμε παρακάτω;
Να μιλήσουμε τολμηρά- οραματικα- αξιόπιστα!
Να δούμε τη δυνατότητα ανασύνθεσης δημοκρατικου, προοδευτικού χώρου.
Νέοι καιροί- νέες ανάγκες- νέες ιδέες
πάντα με το βλέμμα στο λαό.
Να βρούμε τρόπους να επαναφέρουμε την ενεργό συμμετοχή του πολίτη στο κόμμα μας και στα κοινά.
Ετσι θα απαντήσουμε στην αποχή και την ακροδεξιά.
Αυτή είναι η στιγμή για όλους μας με προσήλωση στο μέλλον της παράταξης και του λαού:
Να προχωρήσουμε στην ανασυγκρότηση και επανίδρυση της μεγάλης προοδευτικής παράταξης που θα εμπνεύσει τον ελληνικό λαό, που θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του.
