Ο ελληνικός Τουρισμός είναι οι άνθρωποι που δίνουν την ψυχή τους στην ελληνική φιλοξενία. Και είναι χιλιάδες σε όλη τη χώρα σε διαφορετικά επαγγέλματα, που μέχρι χθες εργάζονταν στον κλάδο του Τουρισμού και του Επισιτισμού και σήμερα ακροβατούν ανάμεσα στην αγωνία και την απόγνωση.
Χιλιάδες συμπολίτες μας και οι οικογένειές τους βρίσκονται ακόμα σε καθεστώς αβεβαιότητας για το μέλλον τους και φόβου για την επιβίωσή τους. Και η Πολιτεία αποστρέφει το βλέμμα.
Ο πρωθυπουργός κοιτάζει το ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη, μόνο που το ηλιοβασίλεμα, δεν τρώγεται. Ο δε κύριος Βρούτσης εφαρμόζει αυτό που έχει αποδείξει ότι ξέρει να κάνει καλά: να διαλύει τον κόσμο της εργασίας.
Το πρόγραμμα ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ έχει ήδη αποτύχει. Πολύ μικρός αριθμός επιχειρήσεων έχει ενταχθεί και τούτο γιατί πρόκειται για εφαρμογή- έκτρωμα του ευρωπαϊκού πακέτου SURE. Δεν αποτελεί ουσιαστική στήριξη για τους επιχειρηματίες, οδηγεί τους εργαζόμενους σε μείωση μισθού τουλάχιστον κατά 20% ενώ επιτρέπει τις απολύσεις.
Την ίδια στιγμή, εγκαταλείπονται στη μοίρα τους οι εποχικά εργαζόμενοι που δουλεύουν σε 12μηνης λειτουργίας, κύρια και μη κύρια, τουριστικά καταλύματα. Είναι κυριολεκτικά στον αέρα, δεν κατοχυρώνουν το δικαίωμα επαναπρόσληψης καθώς δεν αναγνωρίζεται η εποχικότητα στην εργασία τους!
Οι εργαζόμενοι με το καθεστώς της «διαλείπουσας εργασίας» ή αλλιώς εργαζόμενοι με σύμβαση μιας μέρας. Παρέχουν εργασία χωρίς κατά κανόνα κανένα εργασιακό δικαίωμα, με συμβαση μίας μέρας, η οποία επαναλαμβάνεται, ενώ στην πραγματικότητα εχουν καθήκοντα ίδια με αυτά των μονίμων υπαλληλων.
Οι εργαζόμενοι μέσω γραφείων ενοικιάσεως εργασίας.
Οι εργαζόμενοι εποχικά στην εστίαση δεν έχουν την ίδια αντιμετώπιση με τους υπόλοιπους εποχικά εργαζόμενους, δεν θεωρούνται εποχικά εργαζόμενοι, παρόλο που δουλεύουν σε εποχικές επιχειρήσεις, και επομένως δεν υποχρεώνονται οι εργοδότες σε επαναπρόσληψη. Όσοι εξ αυτών δεν βρουν δουλειά θα είναι δικαιούχοι επιδόματος διάρκειας τριών (3) μηνών (Ιούνιο – Ιούλιο – Αύγουστο) στο ύψος του επιδόματος ανεργίας (399€). Επιπλέον δεν έχει οριστεί με σαφήνεια αν οι εργαζόμενοι αυτοί θα έχουν το δικαίωμα επιδότησης ανεργίας τον χειμώνα του 2020.
Ακάλυπτοι μένουν και οι ξεναγοί, οι συνοδοί εκδρομών, οι οδηγοί τουριστικών λεωφορείων, οι εργαζόμενοι σε καταστήματα σουβενίρ, σε beach bar.
Δεν έχει μειωθεί ο αριθμός απαραίτητων ενσήμων για να βγουν σε ταμείο ανεργίας το χειμώνα παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης.
Σα να μην υπάρχουν…Αόρατοι.
Αρκετοί από τους εργαζόμενους στον τουρισμό κλήθηκαν να επιβιώσουν με 800ευρω για 4 μήνες! Και κανένα σχέδιο για τη συνέχεια. Αρκετοί μάλιστα χωρίς κανένα επίδομα αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης.
Εμείς επιμένουμε στην κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών στο 100% από το κράτος όπως και στην κάλυψη του 40% μισθού, με υποχρέωση ο εργοδότης να καταβάλει το υπόλοιπο 60% και να διατηρήσει τις σχέσεις και τις θέσεις εργασίας ίδιες.
Ταυτόχρονα επιμένουμε να εφαρμοστεί, όπως και στην Ιταλία, ένα πρόγραμμα εισοδήματος έκτακτης ανάγκης για τους ευάλωτους συμπολίτες μας, για τους εποχικούς εργαζόμενους κλπ. Ύψους 400 ευρώ για κάθε πρώτο ενήλικο μέλος της οικογένειας, 200ε για το δεύτερο ενήλικο μέλος και 100 ε για κάθε παιδί.
Η λογική της πρότασης μας είναι η διατήρηση της προσφοράς και της ζήτησης μέσα από την ταυτόχρονη και πολυεπίπεδη στήριξη εργαζόμενων και επιχειρήσεων. Στον αντίποδα όσων πιστεύει και εφαρμόζει η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη που επενδύει σε μειώσεις μισθών και ανεργία.
Είναι προφανές πως δεν έχουμε να κάνουμε παρά με άλλη μία ιδεοληψία της κυβέρνησης, όμως όπως έχει αποδειχθεί η συμπίεση μισθών προς τα κάτω προκαλεί φτώχεια και μεγαλύτερη ύφεση.
Έτσι όταν η αγορά σε περίοδο κρίσης απορρυθμίζεται, τότε η Πολιτεία οφείλει να παρέμβει για να τη ρυθμίσει. Η ελληνική κυβέρνηση δυστυχώς επιταχύνει την απορρύθμιση, οδηγώντας σε δραματική ύφεση την οικονομία.
Δεν υπάρχει χρόνος!
Τα νησιά ασφυκτιούν, ο τουρισμός καταρρέει, οι τοπικές οικονομίες σβήνουν, οι τοπικές κοινωνίες βράζουν.
Και η διαφαινόμενη κοινωνική έκρηξη θα εκφράσει οργή και αγανάκτηση, και θα είναι πολύ αργά.
Τώρα λοιπόν είναι η ώρα να φανούμε αλληλέγγυοι και να δείξουμε στην πράξη πως είμαστε όλοι μαζί. Με δράσεις αλληλεγγύης και αγάπης, με νιάξιμο και φροντίδα.
Τώρα είναι η ώρα να σταθούμε λογικοί και να βάλουμε φρένο στον παραλογισμό της ύφεσης. Να διατηρήσουμε το αναπτυξιακό εργαλείο της οικονομίας μας προκειμένου να επανεκκινηθεί δυναμικά μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν.
Τώρα είναι η ώρα να αναβαθμίσουμε την τουριστική εκπαίδευση δημιουργώντας κέντρα αναφοράς τουριστικής εκπαίδευσης στα υφιστάμενα ακαδημαϊκά ιδρύματα.
Τώρα είναι η ώρα να βελτιώσουμε τις τουριστικές μας υποδομές μέσα από ένα μεγάλο πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Τώρα λοιπόν είναι η ώρα να φανούμε ειλικρινείς και γενναίοι.
Να προβούμε σε μία νέα κοινωνική συμφωνία μεταξύ κράτους, επιχειρήσεων και εργαζομένων. Γιατί αυτή η κρίση δεν μπορούμε να την ξεπεράσουμε με τη συνταγή λιτότητας του 2010 αλλά με τη μετάβαση σε ένα πραγματικά βιώσιμο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης.
