Η παρουσία του κ. Μητσοτάκη στη φετινή ΔΕΘ φανέρωσε τον πανικό του μπροστά στη δημοσκοπική και πολιτική κατάρρευση της κυβέρνησής του και την απόφαση να συνεχίσει την ίδια πολιτική που ακολουθεί από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία.
Πανικόβλητος τάζει ψίχουλα προς κάθε κατεύθυνση, πιστεύοντας ότι θα θολώσει τα νερά, θα αποπροσανατολίσει τους πολίτες και θα διασωθεί πολιτικά.
Όμως γι’ ακόμη μια φορά, άνθρακες ο θησαυρός.
Αρνείται να αντιμετωπίσει τις αιτίες του κακού και αρκείται σε ανεπαρκείς επιδοματικές πολιτικές, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.
Τον προτρέπουμε να ρωτήσει, όχι τους Επιτελείς που τον τριγυρίζουν στο Μαξίμου, αλλά έναν ψηφοφόρο του κόμματος του, έναν απλό πολίτη, τι επιπτώσεις θα έχουν στην αγοραστική του δύναμη που πλέον είναι τελευταία στην ΕΕ, πιο κάτω πλέον και από τη Βουλγαρία, τα ψίχουλα που έταξε;
Να ρωτήσει έναν απλό πολίτη αν τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα δέχονται τα παραπεμπτικά για τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις, ή αν πρέπει να τα καλύψει ο ίδιος.
Να ρωτήσει πόσα χρήματα πρέπει να ξοδέψει για φροντιστήρια μια οικογένεια για να έχουν ελπίδες να σπουδάσουν τα παιδιά της.
Να ρωτήσει πόσα έξοδα πρέπει να κάνει μια οικογένεια για να αποκτήσει παιδί, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κατά τον τοκετό και μετά από αυτόν.
Να ρωτήσει πόσα χρήματα πρέπει να πληρώσει μια οικογένεια για ενοίκιο για μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Να ρωτήσει πόσα χρήματα ξοδεύει μια οικογένεια για την αγορά τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης.
Να ρωτήσει αν τα ψίχουλα που έταξε αλλάζουν κάτι σημαντικό στη ζωή τους και στην προσπάθεια τους να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα.
Δεν θα το κάνει όμως, επειδή γνωρίζει τις απαντήσεις.
Δεν είναι η γνώση της πραγματικής κατάστασης και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας που λείπει από τον κύριο Μητσοτάκη, αλλά η πολιτική βούληση για να τα αντιμετωπίσει.
Είναι η βασική πολιτική του επιλογή από την πρώτη στιγμή, είναι η πρόσδεση του στο ιδεολογικό δόγμα που τον οδηγεί να τάσσεται στο πλευρό των πολύ λίγων και ισχυρών, να υπερασπίζεται τα συμφέροντα τους, απέναντι στην κοινωνική πλειοψηφία που υποφέρει.
Γι’ αυτό επιλέγει αντί να αντιμετωπίσει την ακρίβεια σε όλους τους τομείς, να προστατεύει τα καρτέλ από την Ενέργεια μέχρι τα τρόφιμα.
Γι’ αυτό επιλέγει αντί να ενισχύσει το Κοινωνικό Κράτος , την Υγεία, την Παιδεία, να το απαξιώνει, να το οδηγεί σε κατάρρευση και να έρχεται μετά να μοιράζει επιδόματα – ψίχουλα ελεημοσύνης.
Γι’ αυτό επιλέγει αντί να στηρίξει τους εργαζόμενους, να προχωρά στην απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και να αποδυναμώνει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που τους προστατεύουν.
Γι’ αυτό επιλέγει να προστατεύει τα υπερκέρδη των καρτέλ και να κρατάει χαμηλά τους μισθούς των εργαζομένων.
Γι’ αυτό επιλέγει αντί να αξιοποιήσει το Ταμείο Ανάκαμψης για να ασκήσει σοβαρή πολιτική στέγης, όπως κάνουν όλες οι άλλες χώρες του Νότου, να παρουσιάσει αμφιλεγόμενα προγράμματα, σταγόνα στον ωκεανό στο εκρηκτικό στεγαστικό πρόβλημα.
Όμως ο κ. Μητσοτάκης διανύει ήδη τον έκτο χρόνο τη θητείας του και οι πολίτες πλέον γνωρίζουν, έχουν βιώσει στο πετσί τους τα αποτελέσματα της πολιτικής τους και την έχουν πληρώσει πολύ ακριβά.
Ήδη του έχουν γυρίσει την πλάτη.
