Επηρεασμένος από τον πανικό που τον διακατέχει, ενόψει των δημοτικών εκλογών του Οκτωβρίου, στις οποίες θα αντιμετωπίσει την κρίση των Θεσσαλονικέων, ο κ. Ζέρβας προσπαθεί να παρουσιάσει μια ψεύτικη εικόνα, μια εικονική πραγματικότητα  του έργου που (δεν) παρήγαγε κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Ισχυρίζεται ότι υλοποίησε το 70% των υποσχέσεων που είχε δώσει προεκλογικά.

Η πραγματικότητα όμως είναι αδυσώπητη και τον διαψεύδει στα μάτια των πολιτών καθημερινά.

Το ψέμα του είναι μεγάλο και οφθαλμοφανές, για αυτό νιώθει την ανάγκη να απολογηθεί, ψάχνοντας αλλού για ευθύνες, ενώ δεν έχει παρά να κοιτάξει στον καθρέφτη του.

Αμετανόητος, αντί να ζητήσει συγνώμη και να αναλάβει τις ευθύνες του, για την κατασπατάληση των χρημάτων από τα ανταποδοτικά τέλη, για την  αγορά των ακατάλληλων λεωφορείων της Λειψίας, τα οποία σαπίζουν στα αμαξοστάσια του ΟΑΣΘ, διεκδικεί δάφνες για την άστοχη και ζημιογόνα επιλογή του.

Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόσφερε τίποτα στην αστική συγκοινωνία, ενώ αντίθετα έβλαψε την καθαριότητα της πόλης, όπως επιβεβαιώνουν τα βουνά των απορριμμάτων σε κάθε γειτονιά.

Η τοποθέτηση υπόγειων κάδων είναι ένα έργο που είχε προγραμματιστεί και δρομολογηθεί από την προηγούμενη Διοίκηση, με εξασφαλισμένους πόρους και θα έπρεπε ήδη να έχει ολοκληρωθεί. Αντί αυτού, υλοποιείται με ρυθμούς χελώνας από τη διοίκηση Ζέρβα. Αντί να θριαμβολογεί και γι’ αυτό ο κ. Ζέρβας θα έπρεπε να απολογηθεί στους Θεσσαλονικείς.

Αφού κινδύνεψε η ασφάλεια και η ζωή μικρών παιδιών στις παρατημένες και ασυντήρητες παιδικές χαρές, ο κ. Ζέρβας έσπευσε πρόσφατα ασθμαίνοντας να μας πείσει ότι ενδιαφέρεται για αυτές.

Η εικόνα εγκατάλειψης των πάρκων, των παιδικών χαρών και γενικότερα του δημόσιου χώρου, τον διαψεύδουν.

Σύμφωνα με τις συχνές εξαγγελίες του, η ανάπλαση της Αριστοτέλους θα είχε ολοκληρωθεί προ πολλού. Τώρα στο κλείσιμο της θητείας του, μας πληροφορεί ότι υπέγραψε τις μελέτες.

Το ξύλινο ντεκ της παλιάς παραλίας που είχε δρομολογηθεί από την προηγούμενη Διοίκηση και είχε ενταχθεί στο ΠΔΕ, τώρα θα είχε ολοκληρωθεί. Ο κ.Ζέρβας, αφού το παράτησε επί τρεισήμισι χρόνια, έρχεται τώρα να εξαγγείλει ότι βγαίνει στον αέρα ο διαγωνισμός για … τις μελέτες.

Οι στάβλοι Παπάφη είναι ένα ακόμα έργο, ο σχεδιασμός του οποίου είχε ξεκινήσει από την προηγούμενη Διοίκηση. Το 2018 είχε γίνει ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός. Ο κ. Ζέρβας είχε δηλώσει ότι θα ξεκινούσε τον Σεπτέμβριο του 2020. Χαρακτηριστική καθυστέρηση!

Μετά από συνεχείς εξαγγελίες χωρίς αντίκρισμα, προβαίνει σε άλλη μια εξαγγέλλοντας τη δημοπράτηση της μελέτης για το μητροπολιτικό πάρκο στην Ψελλού, ενώ οι μηχανικοί της πόλης τον καταγγέλλουν για κατατμήσεις στην ανάθεση μελετών.

Χωρίς ντροπή εξαγγέλλει την ανάπλαση της περιοχής του Ιπποκρατείου, έργο που είχε δρομολογήσει η προηγούμενη Διοίκηση  και έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί προ πολλού.

Μιλάει για αστική αναζωογόνηση 10 εμπορικών δρόμων, ενώ το μόνο που κάνει είναι ασφαλτοστρώσεις χωρίς όραμα και στόχευση.

Εξαγγέλλει για ακόμη μια φορά το Μουσείο Ολοκαυτώματος, ένα έργο που ο ίδιος μαζί με τον κ.Μητσοτάκη, ευθύνεται για την ακύρωση του.

Δε λέει κουβέντα για το πάρκο μνήμης στην πλατεία Ελευθερίας, ένα έργο που είχε ξεκινήσει να υλοποιείται από την προηγούμενη Διοίκηση και ο ίδιος ακύρωσε, για να μετατρέψει ξανά την πλατεία σε υπαίθριο χώρο στάθμευσης.

Δε λέει κουβέντα για την πλατεία Διοικητηρίου που ο ίδιος την είχε βαφτίσει εμβληματικό έργο και το έχει παρατήσει τελείως.

Δε λέει κουβέντα για την κατάντια της νέας παραλίας κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Δε λέει κουβέντα για το κυκλοφοριακό που έχει μετατραπεί ξανά σε εφιάλτη για τους Θεσσαλονικείς και με δική του ευθύνη.

Ο κ. Ζέρβας έχει βάλει την υπογραφή του στην εγκληματική καθυστέρηση του ΜΕΤΡΟ και στην καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης στο σταθμό Βενιζέλου.

Έχει βάλει την υπογραφή του στην ακύρωση του διαγωνισμού των 350 καινούριων λεωφορείων του ΟΑΣΘ, με αποτέλεσμα τη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση των αστικών συγκοινωνιών.

Ο κ. Ζέρβας θα μείνει στην ιστορία της Θεσσαλονίκης ως ο δήμαρχος της ακύρωσης και της καθυστέρησης των μεγάλων και των μικρών έργων που χρειάζεται η πόλη και οι πολίτες.

Η θητεία του στον Δήμο δεν είναι απλά μια χαμένη τετραετία, αλλά είναι η τελευταία πράξη της προσπάθειας να μείνει η Θεσσαλονίκη καθηλωμένη στη μιζέρια.

Οι Θεσσαλονικείς διεκδικούν το μέλλον τους  και θα το κερδίσουν.